A mè ultima, mi pare ch'ella era in 1998... Emu cullatu e bestie in bétaillères sin'à Pòpaghja. È pò semu cullati sin'à a Punta Artica.
Stu viaghju, l'aghju fattu parechje volte, incù un paghju d'amichi pastori.
Sò belli ricordi.
Un annu, c'era una vechja capra chi ùn ne pudia più, è ùn la facìa à seguità a banda. Era sola sola, daretu, senza fiatu. À mè m'inchitava. I pastori m'anu dettu "Lascia corre, chi chjè una vechja capraccia...".
Ma eiu sò ingrandatu guardendu 30 Millions d'amis. Allora aghju pigliatu a tintaccia nantu à e spalle, è l'aghju purtata sin'à Ninu.
I pastori si ridìanu di mè, mi macagnavanu, ma eiu mi n'infuttavu.
C'hè ancu un turistu chi m'ha pigliatu in fotò. Nurmalmente, ùn li lasciu micca fà, ma à stu mumentu, in pudìu nè fà un segnu, nè parlà, chi u sforzu era maiò.
È l'aghju fattu !
A vechja capraccia avìa fattu a sò ultima muntagnera, e hè morta quassù, in l'altu silenziu.
Eiu puzzavu u sudore e a capra, mi sò fattu macagnà, ma avìu a cuscenza in pace.